Recent is oud-trainer Achille Vanhoo overleden in het bijzijn van zijn familie, na een strijd van 4 jaar. Carlos Genbrugge schreef heeft dit geschreven ter nagedachtenis van voormalige trainer van Ajax.
Ja Achille, op 22 januari 2020 kreeg ik de melding dat Achille was opgenomen in de kliniek in zorgwekkende toestand. Gedurende vier jaar heeft hij gevochten om toch nog op deze aardbol te kunnen blijven, zelfs nadat de dokters alle hoop hadden opgegeven. Hij was sterk, heel sterk van hart, maar in de nacht van 30 op 31 augustus is hij zacht ingeslapen in het bijzijn van Els, zijn eeuwig bezorgde vriendin. Het was de wens van Achille om in alle intimiteit afscheid te nemen tijdens een herdenkingsplechtigheid in aanwezigheid van de personen die hij zelf had opgeschreven. Els heeft zich daar dan ook aan gehouden. Wie toch zijn medeleven wil betuigen, kan dit sturen naar het volgende adres: Els Verkempinck, Willemijnendreef 10A, 8000 Brugge.
Wie was Achille eigenlijk? Hij sloot zich aan bij het toenmalige Ajax op 13 augustus 1951 met aansluitingsnummer 120. Dat hij een beloftevolle atleet was, zeker op de korte afstand, bleek later. Vanaf cadet behoorde hij tot het kruim van België, maar zijn grote verdienste en naamsbekendheid heeft hij later waargemaakt. Hij begon als trainer bij Ajax, zowel als trainer en atleet, en groeide door tot volwaardig trainer. Het zou te ver leiden om alle atleten op te sommen, maar namen als Cedric Van Branteghem, André Ornelis en de 4x400 meter juniorenploeg staan op zijn cv. Daarnaast werd hij trainer van clubs in Eeklo, Lokeren en Olympic Brugge, waar hij vele jaren atleten heeft grootgebracht. Ook in Deinze was hij actief. Buiten zijn trainingen was hij directeur jeugd binnen de VAL en kinesist bij het BOIC, waar hij vier Olympische Spelen bijwoonde: in Mexico, München, Moskou en Montreal. De nationale volleybalploeg vergezelde hij naar kampioenschappen als kinesist, evenals de rolschaatsers. Daarnaast was hij lesgever aan de opleiding tot atletiektrainer.
Er is nog veel te vertellen over hem. Bij velen stond hij bekend als een van de beste trainers binnen het atletiek milieu: scherp van tong, met een duidelijke visie over wie wat moest lopen, en streng tijdens zijn trainingen. De resultaten bewezen zijn gelijk. Helaas is dit nu allemaal geschiedenis, en kunnen we hem enkel nog gedenken als "den Tsiele", de laatste van de vier basis pionnen vanaf 1952. Hij kan nu zijn vrienden boven gezelschap gaan houden: pastoor De Wilde, de stichter van Ajax, Julien Termont en Herman Van Mossevelde.
Ik heb Achille leren kennen in 1961, als mijn trainer, mijn raadgever in mijn functie als trainer en als vriend. Hij blijft in mijn gedachten, en ik hoop dat hij nu eindelijk de rust heeft gevonden.
Achille, bedankt dat ik 63 jaar van mijn leven met jou heb mogen delen.
Carlos Genbrugge